तिमी भन्छौ मलाई प्रेम छैन
हो फेरी किन हुन्छौ कल्पना मा ?
यी फुलबारी डुल्ने भंवरामा
हत्केलाको मेहंदिको गाढा रंगमा
मलाई छोएर जाने बतासको स्पर्शमा ?
फेरी पनि भन्छौ प्रेम छैन ?
जबजब लहराउछ मेरा केशहरु
तब तब तिम्रो औलाको जुम्बिस आभाष हुन्छ
कतै तिम्रो यो स्पर्श आभाषको मोती
भुइमा खसी छरिएर न जावोस
त्यो डरले आफ्नो हत्केलामा थामी
स्पर्शी काउकुती अनुभुती गर्छु
कसरी भन्छौ प्रेम छैन ?
कहिले काही रात लामो लाग्न थाल्छ
तब यी दन्दनी दन्किरहेको
अधरको तापमा तिमीलाई पाउछु
रात सकिएर जब सुर्यको हुन्छ आगमन
त्यो पहिलो किरणको लालिमा देख्छु प्रतिबिम्ब तिम्रो
मध्यान्न घाम अनि घना रुखको छाँया
लाग्छ तिम्रो शितल छहारीमा छु
फेरी पनि भन्छौ प्रेम छैन?
दुई हात जोड्छु भगवान सामु
म बिर्सन्छु प्राथना शब्द मात्र नाम तिम्रो आउछ
भुलिसके आफ्नो आफन्त
याद छ त मात्र तिमी नै तिमी
पुजेकीछु देव मानेर तिमीलाई
जो कहिले कसैको नहोस भनी
जब म तिमी सामु बिन्ति चढाउछु
तिमी भन्छौ प्रेम छैन
मात्र फेरी फेरी भन्छौ प्रेम छैन !!
बसु श्रेष्ठ
भैरहवा रुपन्देही
